“En Hij [Jezus] zei tegen hen: ‘Trek heel de wereld rond en maak aan ieder schepsel het goede nieuws bekend…’”
(Marcus 16:15)
Leven met Jezus is één groot avontuur, maar het stelt je ook voor uitdagingen. Het makkelijkste is natuurlijk om op safe te spelen, achterover te leunen en erop te gokken dat een ander jouw taken binnen Gods Koninkrijk wel uitvoert.
Maar naast dat dat natuurlijk niet Gods bedoeling is, ontneem je jezelf hiermee ook een fantastische kans om geestelijk te groeien. Vooruitgang en intense voldoening zit hem namelijk in het doen van die dingen, die nét buiten je comfort zone liggen.
En of je er nu blij van wordt of niet, de waarheid is dat we allemaal geroepen zijn om het Evangelie (het goede nieuws van Jezus) te verkondigen aan iedereen die het maar horen wil. Anderen hebben hun nek uitgestoken voor mij en misschien wel voor jou. En dan zou het wel heel egoïstisch zijn om het goede alleen voor onszelf te houden, toch? We zijn allemaal geroepen om Jezus te volgen en te doen wat Hij deed. Daar hoef je geen rasechte evangelist voor te zijn.
Nu heb ik al jaren een warm hart voor evangelisatie. Als ik video’s van Todd White kijk bijvoorbeeld, dan ga ik aan!!! Ik ben dan ook zeer verheugd eindelijk een kerk getroffen te hebben met iets meer ‘actie in de tent’ dan ik gewend was. Als je mij al langer volgt, dan zal dat geen verrassing zijn.
Maar zomaar de straat op gaan en mensen aanschieten en vertellen over Jezus… tja… dat is toch andere koek dan er alleen over dromen. Dan komen de twijfels. Ik? Hoe dan? Zitten mensen daar nou op te wachten? Durf ik dat wel? Kan ik dat wel?
De beste manier om daar achter te komen, was natuurlijk om het gewoon te gaan doen. En dus ging ik samen met zo’n 15 à 20 enthousiastelingen afgelopen zaterdag voor het eerst de straat op. In een Brabants park, tussen de in de vroege middag veelal al beschonken carnavallers en een aantal schichtige Pokémon-jagers, ontvouwden zich een aantal prachtige gesprekken met even zo prachtige mensen. Allemaal met hun eigen achtergrond en hun eigen verhaal.
En wow! Mensen werden zichtbaar (aan)geraakt, werden genezen, waren ontroerd, verbaasd en ook dankbaar voor het luisterende oor, de bemoedigende woorden, ons gebed, maar misschien nog wel het meest de liefde van Jezus, die we hebben mogen laten zien. Ik weet zeker dat zoals hun verhalen mij geraakt hebben, ook zij veel stof tot nadenken hebben gehad.
Ik realiseer me ook nu weer opnieuw wat een enorm grote eer het is om Jezus te mogen vertegenwoordigen in een wereld, die geen weet meer heeft van onvoorwaardelijke liefde; een wereld die schreeuwt om redding. Wat een eer om in gesprek te mogen gaan met mensen, die in Gods hart zo een bijzondere plek innemen. En wat mij misschien nog het meeste raakte, was dat wij niet eens zozeer mensen uitzochten, maar dat God ons ‘toevallig’ samen bracht.
Vanmiddag mag ik weer! En mijn verwachtingen zijn hoog gespannen! Ik ben benieuwd met wie God ons vanmiddag ‘toevallig’ gaat matchen. Misschien wel met jou, want dat Hij Zijn oog ook op jou heeft laten vallen, is zeker. Ik heb er in ieder geval zin in!