Uit de brief die de apostel Paulus schreef aan de Kolossenzen (1:25-26) leren we dat God hem de taak had toevertrouwd om de reeds eeuwenlang mysterieuze boodschap van het Evangelie in al haar volheid te verkondigen aan de heiligen (de gelovigen). God was tot dan toe een Mysterie geweest voor de mensheid. Hij was op afstand, onzichtbaar en slechts bereikbaar voor een enkeling… totdat Jezus kwam. Jezus rekende namelijk definitief af met dé reden voor alle afstand: onze zonden en de enorme schuld die daardoor op onze schouders drukt(e).
Voor de wereld (zij die denken God niet nodig te hebben) is en blijft het Evangelie een niet te ontrafelen mysterie. Voor het mensenverstand is het zelfs pure dwaasheid. Waarom? Er ligt als het ware een sluier over de waarheid heen. Ongelovigen kúnnen hem dus niet zien, al lezen ze de Bijbel 100 keer van kaft tot kaft of houden ze hem onder een röntgenapparaat. God heeft namelijk voorbestemd dat wie Hem afwijzen, ook niet geen profijt zullen hebben van het Evangelie. Wie de ‘Boom’ afwijst, zal niet van de vruchten eten.
Aan de andere kant, voor wie in Jezus is gaan geloven en wie Hem in zijn of haar hart en leven heeft toelaten, is alles anders geworden. Wat God betreft (en dat is echt wat anders dan wat wij er soms van maken) is er dan geen enkele afstand meer tussen Hem en ons. Dolgraag wil Hij al het schitterende en glorierijke wat Hij voor ons heeft voorbestemd, aan ons uitdelen. Nu al!
“Zonder geloof is het echter onmogelijk God te behagen. Want wie tot God komt, moet geloven dat Hij is, en dat Hij beloont wie Hem zoeken.”
(Hebreeën 11:6)
Als je al regelmatig preken of Bijbelstudies gehoord hebt, kan het bijna niet anders of je hebt dit Bijbelvers al wel eens voorbij horen komen. Ik ook. Het was echter pas deze ochtend dat ik hem dieper begon te snappen. Ik begon het mysterie achter de woorden in te zien. Ik ben nog maar net begonnen met lezen in het boek ‘Geloof voor het onmogelijke’ en nu al regent het eurobiljetten. Mag ik met jou delen wat ik ontdekt heb?
Een hemelse orde
Is het jou al wel eens opgevallen dat er heel veel verbanden in de Bijbel staan? Verbanden in de zin van actie-reactie, oorzaak-gevolg, als dit dan dat. Er bestaat blijkbaar een hemelse orde. God kent geen willekeur of toeval.
De Bijbel staat ook vol met geestelijke principes en stappenplannen, die er – als we ernaar gaan leven – voor zorgen dat we niet langer een leven leven zoals de wereld dat doet, maar juist een bovennatuurlijk, jaloersmakend en ‘dit kan eigenlijk helemaal niet’ leven. En dat is precies de bedoeling! Als we willen dat de wereld doorkrijgt dat ze zonder Jezus iets belangrijks missen, dan zal zichtbaar moeten worden dát ze iets missen. Niet?
Zo’n Bijbeltekst met verbanden is ook de eerdergenoemde tekst uit het Bijbelboek Hebreeën. Het verband was voor mij in eerste instantie niet zo heel erg goed zichtbaar. Hoe snel lezen we niet over de essentie heen? Maar doordat Tom er in Zijn nieuwe boek een ander licht over liet schijnen en ik op die tekst ben gaan mediteren, werd er voor mijn ogen een prachtig geheim onthuld.
“Zonder geloof is het echter onmogelijk God te behagen…”
God geniet er blijkbaar enorm van dat ik geloof; in Hem en in wat Hij mij vertelt in Zijn Woord (de Bijbel). Mijn geloof behaagt Hem, pleziert Hem. God geniet ervan als ik dagelijks in geloof bij Hem kom en mijn levenspad met Hem samen bewandel. God is namelijk een God van relatie, van connectie. Hij is een God van SAMEN en van HEEL DICHTBIJ.
“Hij is een God van SAMEN en HEEL DICHTBIJ”
In tegenstelling tot hoe religie Hem probeert af te beelden, komt God nooit met een eisenpakket, omdat Hij er een kick van krijgt als mensen in een strak gareel lopen. Nee, Hij is een goede Vader en geniet er dan ook enorm van wij als Zijn kinderen volledig op Hem vertrouwen. Geloof is namelijk vertrouwen. Blind vertrouwen en ik durf zelfs te stellen: schaamteloos vertrouwen!
God, onze hemelse Vader, geniet ervan als we Zijn waardevolle en in deze verdorven wereld zéér broodnodige adviezen ter harte nemen. Hij wil dat wij er meer en meer van doordrongen raken dat Hij iedere dag opnieuw over ons waakt, voor ons zorgt en in alles ruimschoots voorziet. Niet heel vreemd toch? Dat doen wij als aardse vaders (en moeders) toch ook? Het kan wel eens voor uitdagingen zorgen, maar hoe heerlijk als je kinderen erop vertrouwen dat je koelkast niet leeg kan, je bankrekening geen bodem heeft en jouw liefde en genade voor hen eindeloos zijn?
“Zonder geloof is het echter onmogelijk God te behagen. Want wie tot God komt, moet [1] geloven dat Hij is, en [2] dat Hij beloont wie Hem zoeken.”
(Hebreeën 11:6)
Paulus vervolgt zijn brief met twee voorwaarden om tot God te komen. En het gaat daarbij niet zozeer om KUNNEN komen, maar veel meer om of wij uit eigen beweging bij Hem WILLEN en DURVEN komen. God heeft Zijn enige Zoon 2000 jaar geleden opgeofferd om Zich met jou en mij te kunnen verzoenen. Het feit dat wij die verzoening op geen enkele manier verdiend hebben, getuigt heel sterk van hoe graag God ons dichtbij Zich WIL hebben. Wij hoeven onszelf niet meer te bewijzen, maar alleen het offer van Jezus te accepteren (waardoor we vergeving ontvangen voor onze zonden) en Hem te volgen (bekering). Zodra we dat doen, MOGEN en KUNNEN we tot in de eeuwigheid zonder schroom en onbeperkt bij God komen. Wat God betreft zijn er nu geen belemmeringen meer voor een relatie met Hem.
We zijn vrij, maar voelen we ons vrij?
MAAR… voelen wij ons ook vrij genoeg om naar God toe te gaan? Volgens Paulus zijn er dus twee dingen heel erg belangrijk. Allereerst moeten we in ons hart geloven dat God bestaat en dat Hij is wie Hij is, een goede God. En daarnaast moeten we geloven dat God beloont wie naar Hem toe komen. We moeten geloven dat God een Waarmaker is van Zijn Woord en dus níet Iemand Die met de ene hand zegent en ondertussen met de andere vanuit een blinde hoek rake klappen uitdeelt.
En wat is die beloning dan precies? Het is niet alleen onze redding en een eeuwigheid heel dichtbij God in de hemel, maar ook dat we Gods beloften in ons aardse leven hier en nu al in vervulling kunnen zien gaan, door geloof. Geloven = ontvangen.
Je ziet dat het bij God dus geen OF is maar EN. We moeten in Hem geloven én geloven dat Hij een goede, gulle en gevende God is. Zijn beloftes staan niet enkel in de etalage om naar te kijken zoals deze oude televisiereclame van Pijnenburg ontbijtkoek. Ken je hem nog? En maar ploeteren dat jochie, maar de beloning blijft aldoor buiten bereik. Dan vraag je je toch af: wanneer stopt hij met zwemmen en denkt hij: ‘Bekijk jij het even lekker met die hengel van je!’ Nee, Gods beloftes aan ons zijn door Jezus zwaarbevochten, eerlijk verdiend en uit genade om niet aan ons gegeven.
En precies hier is het waar religie de boot totaal mist. Als je namelijk gelooft dat God wel bestaat, maar dat Hij straft in plaats van beloont, als je gelooft dat God klaar staat met een zweep en Zijn toorn om jou hardhandig te corrigeren als je een keer een fout maakt, dan kijk je wel uit om naar Hem toe te gaan. Dan blijf je (uit wantrouwen!) veilig op afstand en ga je, als je er überhaupt nog ambitie voor hebt, eerst zelf hard aan het werk om je leven te beteren… net zolang tot je zeker weet dat je veilig bent bij een God die alles ziet en alles weet.
Maar ja, dan kom je bij een volgend dilemma: wanneer is jouw ‘goed’ goed genoeg om Gods genade en gunst eigenhandig te verdienen? Nooit natuurlijk!!! Genade is per definitie onverdiend. God weet dat en vraagt daarom ook geen perfectie van ons, maar religieuze mensen hebben desondanks de sterke neiging om het toch te blijven proberen én die ook van andere gelovigen te eisen.
Religie zegt:
“Het is onmogelijk om God te behagen als je je leven niet perfect op orde hebt. Dus, zolang je nog fouten maakt, kan je voor je eigen welzijn maar beter ver uit Zijn buurt blijven!”
Het is misschien een schok voor je, maar religie is géén geloof. Religie is ongeloof in Gods Woord en het reddingswerk van Jezus. Religie is wantrouwen in God. Religie is het doen van dode werken die niets blijvends opleveren; geen hoop, geen redding, geen vergeving, geen rust, geen vrede… Wat je ook doet, het is nooit goed genoeg, nooit groot genoeg, nooit snel genoeg of wat dan ook. Religie eist het onmogelijke van mensen.
Gelukkig zegt God:
“Je kan Mij niet behagen door goede werken te doen. Je kan Mij niet behagen als je niet in Mij gelooft, ook al vind je jezelf een geweldig goed mens. Je kan Mij ook niet behagen als je uit wantrouwen op afstand blijft. Ik vind het vreselijk als jij gelooft dat je in Mijn ogen niet goed genoeg bent. Ik ben geen Boeman. Ik hou juist van je! Ik ken jou en ondanks jouw vele gebreken, heb ik Mijn Zoon Jezus geofferd om voor jou de weg vrij te banen terug naar Mij. Kom dus in geloof naar Mij toe zoals je bent en Ik ga je voor dit geloof en vertrouwen belonen. Ik ga jou helpen om precies dat leven te gaan leven wat Ik voor jou bedacht heb om van te genieten. Ik ga jou helpen om in je bestemming te komen.”
Wát een God hebben wij!!!